Uykusuz Düşünceler

     Bazen düşünüyorum da, ben çok düşünüyorum. Bu sebepten dolayı da eksik yaşıyorum hayatı. Çoğu zaman yaşamıyorum da zaten. Çoğu zaman keşke hiç yaşamamış olsaydım diyorum. Bazen de farklı bir varlık olarak yaşasaydım nasıl olurdu acaba diye düşünüyorum. Muhtemelen bir kartal olurdum. Aslan da olabilirdim. Her neyse saçma bir düşünce bu zaten.

     Bir zamanlar zombi olmak istiyordum. Hala daha istiyorum aslında. Bir zombi olsaydım hayat daha kolay olurdu. Tabii o durumda bir hayat söz konusu olsaydı. Mesela; yegane amacım sadece et yemek olurdu. Başka hiçbir şey umurumda olmazdı. Canlı et olursa daha bir güzel olurdu tabii orası ayrı. Hiç bir toplumsal sorumluluğum, psikolojik sorunlarım, gereksiz düşüncelerim, saçma insan ilişkilerim olmazdı. --insan demişken, o kadar çok orospu çocuğu insan(!) var ki insan tanıdıkça hayretler içerisinde kalıyor. "Artık hiç bir şey beni şaşırtamaz, hepsinin ne bok olduğunu biliyorum" diyorsun ama sonra öyle bir şey yapıyorlar ki derinden bir hassiktir çekiyorsun. Neyse orospu çocuklarından bu kadar bahsetmem onların değerini artırır.-- Bir zombi olsaydım şayet bir vampirle sevişirdim büyük ihtimalle. Üstün bir ırkın var olmasında önayak olmayı çok isterim. Acaba bir vampirle bir zombinin çocukları olsaydı, o çocuğun ırkı ne olurdu? Zompir? (The Big Bang Theory'nin bir bölümünde geçiyordu bu terim.)

     Bütün bunların yanında yine de insan olarak kalmak çok harika bir şey. Tamam sabahın köründe uyanıp işe-okula gitmek gibi saçma, yaşamını idame ettirebilmek için para kazanmak kadar gereksiz, bir başkasının yaşam alanına el koymak için savaşmak gibi orospu çocukluğu ve hiç bir boka yaramayan siyasi organlar gibi bir dünya saçmalık var ama düşünmeyi seven bir varlık için en ideal durum insan olarak kalabilmektir bence.

     Nietzsche'nin üst insan tanımına uyan bir seviyeye ulaşabilecek miyim acaba? Bekleyip göreceğiz.