Hayat Bir Hint Filmi Değildir

Her şey bir düşle başlar. İlk görüş, ilk selam, ilk öpüş...
Hiç beklemediğin bir anda karşına çıkar. Hiç beklemediğin bir yerde... Elin ayağın bir birine dolaşır. Ne yapmalı, nasıl başlamalı, nasıl devam etmeli? Bir sis bulutunun ardından bakar size, beklenmedik bir masumiyetle. Susmalı mı, konuşmalı mı, yoksa oradan kaçıp gitmek mi? Kararsızlıkların arasında, içindeki sesleri dinlersin. Çığlık çığlığa bağırırlar, susturamazsın. Hangisini dinlemen gerektiğini de bilemezsin. Biri evet der, diğer hayır. Biri yap der, diğer yapma. Biri selam der, diğer kaçar.

Hherşeyin sıradan olduğu bir gün, bir "selam" ile şaheserliğe ulaşır. Bir selam der, bir hoşçakal... Arada geçip gidenlerden, söylenenlerden, gülüşmelerden bihabersindir. Sadece iki anı hatırlarsın, birisi selam, diğeri hoşçakal...

Sonra nasıl tekrardan iletişime geçeceğini düşünürsün. Arasam mı, yazsam mı? Farketmez dersin ve yazarsın. Bir selamla başlar ve bitmez. Günlerce yazarsın, konuşursun. Günlerce tasarlarsın aklından geçenleri. Tekrar, tekrar, tekrar... Ne istediğini biliyorsundur artık. Ne yapman gerektiğini de...

Sonra bir kahve içersin beraber. Acıdır kahve ama tatlıdır da... Şaheser bir gece, bir öpücükle muazzamlığa ulaşır. Kulakların çınlamaya başlar. Bütün hücrelerinde hissedersin o ilk öpücüğün etkisini. Hiç bitmesin istersin ancak saat çalar: ding! ve ayrılık vakti.

Uuyanırsın rüyadan gerçekliğe. Her şeyi tozpembe olarak hayal meyal hatırlarsın. Sanki yıllardan beri aynı rüyayı görüyormuş gibi hissedersin ancak çok kısa bir geçmiştedir hepsi. Hemen arkanda. Hemen geride kalmıştır.

Bbir düşle başlar herşey ve bir tokatla son bulur düşler. Sen elinde önünde bir bilgisayarla bu satırları yazarken kalakalırsın.

Hayat bir hint filmi değildir evet ama bu kadar da hollywood vari olmamalıydı bence...