12 Mayıs 2013 Pazar

Nasıl Bir Büyümektir Bu?

     Büyümek...
    
     Nedir? Ne değildir?
    
     Bir insanın büyüdüğüne nasıl karar veririz? Biz büyüdüğümüzü nasıl anladık? Her birimiz için farklı cevapları olan sorular bunlar. Her birimizin hikayesi farklı kapılara açılıyor, farklı duraklarda son buluyor. Bizler sadece bu hayat otobüsünde beraber yolculuk yapan yabancıyız birbirimize. Her birimizin durakları farklı ve her birimiz hikayesi özel.

     Ben nasıl büyüdüğümü anlayamadım. Nasıl bir anda çocuk olmaktan vazgeçtiğimi... Bir an önce umarsız bir çılgınlıkla, umursamaz bir kaideyle çocukluğumu had safhasında yaşarken, bir an sonra büyümüştüm. Bir an sonra göz göze gelmiştik. Sonra... Sonra bir daha da toparlanamadık zaten. Hiç bir zaman istemediğim ve istemeyeceğim bir olgu karşısında bir tavşan ürkekliğiyle donakalmıştım karşında.  Kelimeler cümlelere dönüşüp bir saçmalıklar silsilesi oluştururken bir daha asla çocuk olamayacağımı anlamıştım. Bir daha asla şen şakrak bir şekilde, umursamaz bir tavırla hayatı karşıma alıp, onunla dalga geçemeyecektim. Bir daha asla tam anlamıyla yeniden yaşayamayacaktım. Beni dönüştürdüğün bu varlık, bu beden artık benim için bir et parçasından başka bir şey değildi. Sen karşımda, konuştuğum saçmalıklar silsilesinin arasından esprileri ayıklayıp gülümserken bana, nasıl bir felakete sebep olduğundan bihaberdin. Ben, çocuk olmaktan vazgeçmiştim istemeyerek. Sen, beni öldürmüştün bilmeyerek.

     Gözlerine kilitlendiğim an birmişti benim bir an önceki hayatım. Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı. Ben bittim ve sen en masum halinle kalkıp gittin... Geride bıraktığın sahte gülümsemelerin izleri duruyordu hala masada, sen yoktun. Sen gittin ve giderken benim en önemli parçamı da yanında götürdün, benim çocukluğum senin ellerindeydi. Şu ana kadar farkına varamadığım bir gerçek, dünyadaki en acımasız ellerde olduğuydu. Patlamaya hazır saatli bir bombanın, her tik tak sesiyle oluşturduğu o panikle, o korkuyla koşturuyorum peşinden. Hayır! Senin için değil, çocukluğumu en saf haliyle kurtarabilmek için...

0 yorum:

Yorum Gönder

 
Blogger Witget